Mencret!!

Oi, ik heb Bandung wel op een speciale manier leren kennen afgelopen zondag. Er was een trip naar theeplantages, de warmwaterbronnen van Ciater en en de Tangkuban Perahu gepland. Dat viel even in het water, 's morgens had ik last van mijn darmen. Onze gids Dewo vond het verstandig om een doker te raadplegen. Omdat het zondag was werd het een hele speurtocht door Bandung. Uiteindelijk werden we door iemand op een brommer naar de dienstdoende huisarts geloodst. Na een kort consult kreeg ik een receptje voor medicijnen en daarna hebben we ook nog een tros bananen gekocht. Het komt er dus op neer dat we een aangepast programma hadden gisteren.
Na het medische ochtend programma zijn we naar de Tangkuban Perahu gegaan. (hier hebben we alleen gefilmd/ de beelden komen dus nog) Ik verband met mijn conditie (beetje zwakjes) hebben we de 'makkelijke' route gedaan. Ons busje kon helemaal naar boven en vanaf de parkeerplaats zijn we (over de rotsen en wel steile paadjes) naar de rand van de krater gelopen, achter de kramen langs dus. Het ruikt naar zwavel. We maken foto's en lopen het pad langs de kramen terug naar het busje waar Addie staat te wachten. De hoogste tijd voor een sanitaire stop overigens. Wanneer ik daarnaar informeer bij Dewo kijkt hij moeilijk, op de theeplantages is geen sanitaire voorziening. We besluiten om eerst naar het punt te gaan waar het de bedoeling was om te gaan lunchen. Daar hebben ze in ieder geval fatsoenlijke sanitaire voorzieningen en kan ik een beetje bijkomen. Het blijkt een soort van 'spa' te zijn. Voor de lunch zijn we wat vroeg maar we verkleden ons en gaan eerst bij de baden kijken. Het water is 'hot' maar de stenen rand om het bad voelt nog heter aan.
Het water in de bronnen van Ciater was erg warm, maar wel aangenaam voor mijn buik. Zeker de wat diepere bak, alleen jammer dat er niet veel schaduw was. Terwijl we ons vermaken in het water komt de Fox groep ook aan en wordt het wat drukker. Wij besluiten op tijd te gaan douchen om die drukte voor te zijn, hadden we niet hoeven doen. De groep heeft geen gebruik gemaakt van de douches.
We gaan lunchen, er is een buffet maar ik eet alleen wat soep met brood en drink wat water. Inmiddels heb ik de medicijnen van de dokter ingenomen en wordt ik daarna een beetje slaperig. Dewo informeert regelmatig of het goed met met gaat, ik voel me wat slapjes.

Hierna rijden we langs de theeplantages waar we deze mooie foto's maakten.








Aan het eind van de dag gaan we in Bandung nog naar een angklung schooltje. Een beetje slapjes kom ik daar aan. Eigenlijk heb ik geen zin meer in. Bij aankomst blijkt dat we nog even moeten wachten voordat de voorstelling begint. Ik drink daar een kopje het thee met veel suiker en knap daar wonderwel van op. De voorstelling blijkt heel erg leuk te zijn, de kinderen hebben er zelf ook zichtbaar plezier in de trotse ouders van de kinderen kijken vanaf de zijkant mee naar de voostelling. We krijgen uiteindelijk ook een muziek instrument in de handen gedrukt en al snel blijkt dat zelfs wij met z'n allen nog best wel een moppie kunnen samenspelen.


Daarna worden we weer naar het hotel in Bandung gebracht waar ik maar een beetje witte rijst eet met een beetje soep. We gaan op tijd slapen.